در طب سنتی هند از برگ الوئه ورا برای جوش برای یبوست، بیماری های پوستی، کرم زدگی، عفونت ها و به عنوان یک درمان طبیعی برای قولنج استفاده می شود. و در طب چینی، اغلب در درمان بیماری های قارچی توصیه می شود.
آلوئه ورا در سال 1820 توسط داروخانه ایالات متحده به طور رسمی به عنوان یک پاک کننده و محافظ پوست ثبت شد و از نظر بالینی در دهه 1930 برای درمان سوختگی های رادیوتراپی پوست و غشاهای مخاطی استفاده شد.
امروزه، شرکت های آرایشی معمولاً شیره یا سایر مشتقات آلوئه ورا را به طیف وسیعی از محصولات از جمله آرایش، صابون، ضد آفتاب، بخور، کرم موبر، شامپو، دستمال کاغذی و مرطوب کننده اضافه می کنند. این گیاه حتی به صورت تجاری به عنوان یک ماده تشکیل دهنده در ماست، نوشیدنی و دسر استفاده می شود.
بیشتر مردم نام گیاه آلوئه را شنیده‌اند و می‌دانند که این گیاه فوایدی دارد، اما ممکن است پتانسیل آن را به‌عنوان یک ابزار درمانی برای درمان مشکلاتی که روی پوست، هضم، سیستم ایمنی بدن و موارد دیگر تأثیر می‌گذارند، کاملاً درک نکنند.
آلوئه ورا یکی از تقریباً 420 گونه از جنس آلوئه است. نام گیاه شناسی آلوئه ورا Aloe barbadensis miller است و از خانواده Liliaceae است. این گیاهی است چند ساله، خشكوله و آبدار كه سبز رنگ و دارای برگهای مثلثی و گوشتی با لبه های دندانه دار است.
آلوئه ورا از نظر بیولوژیکی فعال ترین گونه آلوئه است. به طور شگفت انگیزی، بیش از 75 جزء فعال بالقوه در گیاه شناسایی شده است، از جمله ویتامین ها، مواد معدنی، ساکاریدها، اسیدهای آمینه، آنتراکینون ها، آنزیم ها، لیگنین، ساپونین ها و اسیدهای سالیسیلیک. این 20 اسید آمینه از 22 اسید آمینه مورد نیاز انسان و هشت مورد از 9 اسید آمینه ضروری را فراهم می کند.
آلوئه ورا حاوی بسیاری از ویتامین ها و مواد معدنی است که برای رشد و عملکرد مناسب تمام سیستم های بدن حیاتی هستند. آلوئه ورا حاوی ویتامین های آنتی اکسیدانی A، C و E به علاوه ویتامین B12، اسید فولیک و کولین است. حاوی هشت آنزیم از جمله آلیاز، آلکالین فسفاتاز، آمیلاز، برادی کیناز، کربوکسی پپتیداز، کاتالاز، سلولاز، لیپاز و پراکسیداز است.
